วันเสาร์ที่ ๒๖ มกราคม ๒๕๖๒ เราไปไปกราบนมัสการพระอาจารย์ไก่ ที่วัดศรีอุดมธรรม อ.คูเมือง จ.บุรีรัมย์ พ่อประทับใจคำสอนที่แสนง่ายแต่ได้ใจความแหลมคมลุ่มลึกมาก จึงอยากจะบันทึกไว้ เผื่อวันใดในหลายปีข้างหน้า ลูกจะมาเห็นบันทึกนี้
พ่อจำพระอาจารย์ไก่ได้แม่นยำ พ่อเคยเจอท่านตอนพ่อบวชที่วัดป่ากุง หรือวัดประชาคมวนาราม หรือที่เราเรียกติดป่าว่า วัดหลวงปู่ศรี มหาวีโร ที่อำเภทศรีสมเด็จ จ.ร้อยเอ็ด ตอนนั้นท่านทำหน้าที่อุปฐากดูแลหลวงตาอินทร์ กตปุญโญ พ่อแม่ครูอาจารย์ที่หลวงปู่ศรีมอบหน้าที่ให้สืบสานงานด้านพระพุทธศาสนาของท่านต่อมาจนปัจจุบัน
พระอาจารย์ไก่ ท่านบวชพระมาแล้ว ๑๙ พรรษา หากรวมกับพรรษาตอนเป็นเณร (น่า ๖ พรรษา) รวมเป็น ๒๕ พรรษาในเพศบรรพชิต ... ไมง่ายเลย พ่อได้ยินครูอาจารย์ท่านหนึ่งบอกว่า พระที่ไม่ได้สมาธิ ไม่มีทางอยู่ได้นานขนาดนี้
คำสอนพระอาจารย์ได่
ท่านบอกว่า "....เขาไม่ได้อยู่กับเรา เราต่างหากที่มาอยู่กับเขา...." คำว่า "เขา" คือ สภาวะธรรมต่าง ๆ คือขันธ์ ๕ คือ ความเกิด ความแก่ ความเจ็บ ความทุขก์ ความอยาก ส่วนคำว่า "เรา" ก็คือตัวเรา ใจเรา ท่านบอกว่า "....เขามีอยู่แล้ว เป็นธรรมชาติอยู่แล้ว ...ไม่ได้เพิ่งมาเพิ่งมี ... เราเองที่เป็นคึนไปยึดไปถือ ..."
อีกตอนหนึ่ง ท่านบอกว่า "... เท่าที่สังเกต โยมก็ทำงาน เก็บเงิน เก็บทอง ซื้อรถ ขับรถคันละเป็นล้าน แต่ก็มาหา มาขอสายสิญจน์ ...แสดงว่า ที่เขามีมันก็ไม่ได้พ้นทุกข์ใด ..."
ที่เหลือขอเล่าด้วยภาพครับ
หากจะไปที่บุรีรัมย์ โรงเรียน Ray Hotel ก็ไม่เลวเลยครับ โดยเฉพาะเด็ก ๆ ที่หลงไหลการเล่นน้ำในสระน้ำเกลือ
อะไรที่มากเกินไป มักจะต้องแลกมาด้วยอะไรบางอย่าง .... เช่น การเล่นน้ำที่นานเกินไปของพี่ขวัญ ต้องเป็นไข้ ไม่ได้ไปโรงเรียน ๑ วัน
